[. . .]

با لذت تمام توی هوا در حال پرواز بود...فکر میکرد به یک جنگنده تبدیل شده...گاهی سرعت خود را کم می کرد تا از مناظر و گل هایی که حالا به اندازه مورچه ای شده بودند، لذت ببرد...در حال و هوای  خود سیر میکرد که ناگهان سنگینی سایه ای را روی تنش حس کرد...همه جا تاریک شد و... درد...و دیگر هیچ نفهمید،جز صدایی را که در هوا طنین انداخت:«پشه ی لعنتی!دیوار رو به گند کشیدی!»