همیشه فکر میکردم خوابیدن وقت تلف کردن است،اما اکنون به این نتیجه رسیده ام که بهترین راهی است که انسان را_هر چند لحظه ای اندک_از این دنیای دون دور میسازد...
نه.اسم او را هرگز نخواهم برد؛چون دیگر او با آن اندام اثیری.باریک و مه آلود با آن دو چشم درشت متعجب و درخشان که پشت آن زندگی من آهسته و دردناک می سوخت و می گداخت؛او دیگر متعلق به این دنیای پست درنده نیست...
بوف کور